Narzędzia stylów w LibreOffice
- Autor: Mirosław Zalewski
- 1 stycznia 2013
- Komentarzy: 1
Okno Style i formatowanie posiada kilka przydatnych, choć raczej rzadko używanych narzędzi. Artykuł opisuje ich przeznaczenie, sposób działania oraz sytuacje, w których warto skorzystać z każdego z nich.
Narzędzia, o których mowa, znajdują się w prawym górnym rogu okna Style i formatowanie (pojawiającego się po wybraniu z menu Format → Style i formatowanie). Programy Calc, Impress oraz Draw wyświetlają tam trzy ikonki; program Writer oferuje dwie ikonki, przy czym kliknięcie ostatniej z nich uaktywnia menu z trzema pozycjami. W rzeczywistości więc Writer dysponuje czterema narzędziami, podczas gdy pozostałe programy z pakietu jedynie trzema. Przyjrzyjmy się wszystkim z nich, poruszając się od lewej do prawej.
Jeżeli jeszcze nie wiesz, czym są style ani jak się nimi posługiwać, przeczytaj mój artykuł wprowadzający w to zagadnienie.
Tryb wypełniania formatem
Pierwsza ikona, przedstawiająca przechylony kubełek, przełącza program w tryb wypełnienia formatem. Zmienia się wtedy wygląd kursora myszy oraz sposób działanie jej przycisków. Wciśnięcie lewego przycisku spowoduje zaaplikowanie stylu zaznaczonego w oknie Style i formatowanie na dany element dokumentu (akapit, ramkę, słowo, komórkę itp.). Z kolei wciśnięcie prawego przycisku myszy cofnie ostatnio wprowadzoną zmianę.
Korzystanie z tego narzędzia sprowadza się więc do kilku prostych czynności:
- W oknie Style i formatowanie wybieramy styl, który chcemy zaaplikować.
- Klikamy ikonę włączającą tryb wypełniania formatem.
- Klikamy lewym przyciskiem myszy na wszystkie obiekty, którym styl chcemy zmienić. Możemy także zaznaczyć kilka obiektów, aby zmienić styl wszystkich z nich.
Aby powrócić do normalnego trybu pracy pakietu, należy ponownie kliknąć ikonkę włączającą wypełnianie formatem lub zamknąć okno Style i formatowanie.
Pierwsze z opisywanych narzędzi jest szczególnie przydatne wtedy, kiedy chcemy szybko i wygodnie zmienić styl wielu elementów w edytowanym dokumencie. Sztandarowym przykładem jest edycja tekstu stworzonego przez kilku autorów, z których przynajmniej jeden nie posługiwał się stylami.
Nowy styl z zaznaczenia
Nazwa funkcji kryjącej się pod drugą z ikonek — Nowy styl z zaznaczenia — nie powinna pozostawiać wątpliwości co do sposobu jej działania.
Kliknięcie tej ikonki spowoduje utworzenie nowego stylu na podstawie cech obiektu, w którym aktualnie znajduje się kursor tekstu. Program poprosi o wprowadzenie nazwy nowego stylu w nowym oknie. Cała procedura sprowadza się więc do ręcznego zmodyfikowania właściwości wybranego elementu, umieszczenia w jego obrębie wskaźnika tekstu i kliknięcia odpowiedniej ikonki. Chociaż nie wydaje się to być szczególnie skomplikowane, warto mieć na uwadze jeszcze dwie kwestie.
Po pierwsze, właściwości wybranego obiektu muszą być jednoznaczne. Gdy warunek ten nie zostanie spełniony, żadna ze spornych cech nie zostanie wprowadzona do definicji nowego stylu. Jest to istotne zwłaszcza w przypadku modyfikacji ustawień znaku w stylach akapitowych. Przykładowo, jeżeli w akapicie jedno słowo jest złożone pismem o większym rozmiarze, to styl utworzony na podstawie tego akapitu w ogóle nie będzie określał rozmiaru czcionki.
Po drugie, nowy styl będzie potomkiem dotychczasowego stylu wybranego obiektu, nie stylu zaznaczonego w oknie Style i formatowanie.
W jakiej sytuacji przydaje się funkcja, o której mowa? Docenią ją przede wszystkim wzrokowcy i niektórzy mniej doświadczeni użytkownicy pakietu. Pozwala ona bowiem najpierw sformatować element, od razu widząc efekty wszystkich wprowadzanych zmian, a dopiero później utworzyć na tej podstawie styl. Niektórzy mogą uznać ten sposób za bardziej intuicyjny niż pracowanie z oknem ustawień stylu, pełnym kontrolek o nie zawsze jasnym przeznaczeniu.
Aktualizuj styl
Trzecie z dostępnych narzędzi w swojej istocie właściwie w niczym nie odbiega od funkcji Nowy styl z zaznaczenia. Jedyna różnica polega na tym, że na podstawie cech formatowania zaznaczonego obiektu jest nie tyle tworzony styl nowy, co zmieniana charakterystyka dotychczasowego stylu tego obiektu.
Sposób użycia tej funkcji jest dokładnie taki sam jak sposób użycia wcześniej omówionego narzędzia. Prawdopodobnie użytkownicy, którym odpowiada tworzenie nowych stylów z zaznaczenia docenią także możliwość aktualizacji stylów na tej podstawie.
Ładuj style
Ostatnie z opisywanych narzędzi dostępne jest tylko w programie Writer. Pozwala nam ono wczytać do pliku wszystkie style z określonej kategorii istniejące we wskazanym szablonie.
Po uruchomieniu tej opcji pojawi się nowe okno. Jego główną część stanowi baza dostępnych szablonów. Gdy już wybierzemy któryś z nich, w dolnej partii okna musimy określić kategorie, z których style chcemy zaimportować. Dostępne są: Tekst (style akapitów oraz znaków), Ramka, Strony oraz Numeracja (style wyliczeń). Ostatnia z pozycji, Zastąp, ma znaczenie wtedy, gdy w szablonie oraz edytowanym pliku występują style o takich samych nazwach. Zaznaczenie tej opcji spowoduje, że style z szablonu nadpiszą te istniejące w dokumencie. Dzięki jej odznaczeniu zostaną one pominięte w trakcie importu.
Gdy interesujący nas szablon nie znajduje się w dostępnej bazie, skorzystać możemy z przycisku Z pliku.... Pozwoli nam on wskazać plik szablonu na dysku twardym komputera.
Szczerze mówiąc, trudno jest mi wyobrazić sobie sytuację, w której ktoś chce zaimportować z szablonu style tylko z jednej kategorii. Jednak opisywana funkcja umożliwia także załadowanie wszystkich stylów z szablonu, czyli — w pewnym sensie — przypisać plik do szablonu. Po wykonaniu takiej operacji plik będzie wyglądał, jak gdyby został utworzony na podstawie wskazanego szablonu. Jest to całkiem użyteczna funkcja w sytuacji, gdy tworzenie pliku rozpoczęliśmy przed stworzeniem lub pobraniem szablonu.
Wszystko niby pięknie, ale dlaczego mój LO po restarcie zapomina o stylach, które zmodyfikowałem lub stworzyłem i przywraca domyślne ustawienia? Można to edytować gdzieś ręcznie w jakimś pliku, jest coś takiego?